Het was tijdens een vakantie, april 2010. Ik hing wat rond in Bretagne/Normandië. Met mijn lief. En zo gebeurde het dat we een B&B vonden, in Saint-Michel-en-Grève. Of all places, daar is dus echt niks te doen, of toch?

Als rechtgeaarde Belgen moesten we dus een restaurant vinden. Niet eenvoudig. Enkel een gesloten hotel konden we vinden en nog wat overblijfselen van een Chinees restaurant of zo.

Maar er was wel een pracht van een schoenmaker/leerbewerker. Omdat ge daar om 20 uur niet zomaar binnenstapt (iets of wat schoenmaker is op dat uur van de dag  gesloten), stonden we dus maar voor de vitrine. In pure adoratie. Het was alsof we honderd jaar terug in de tijd werden gekatapulteerd. En zie: de deur zwaaide open en een baardige meneer groette ons met alle vriendelijkheid die je van een Bretoen kan verwachten. Was het dan toch open? Zeker, en wij waren welkom.

Ik denk dat mijn mond opengevallen is bij het zien van zoveel nostalgisch mooi. Een madammeke die gewoon straalde van vriendelijkheid gafons uitleg. Haar man was leerbewerker vandaar het atelier. En zij zelf…ze kookte graag, dus waren er enkele tafeltjes in het atelier gezet, waar je als gast kon eten.

We hebben er een formidabele avond beleefd. Heerlijk gegeten. Met verbazing toegekeken hoe die baardeman onze eendenborst in het open haardvuur roosterde. Genoten van het eten en de prachtige collectie leren werkstukken bewonderd.

Ik heb er geen idee van of de zaak nog bestaat. Maar komt ge langs Saint-Michel-en-Grève, het is de moeite waard om er eens binnen te stappen.

Voile de Cuir
20 Cote des Bruyeres
22300 Saint-Michel-en-Grève
France