Het Dordrechts Museum stelt zijn collectie archeologische leervondsten ten toon. Het is een unieke collectie leren voorwerpen, gevonden in de Dordtse bodem. Stuk voor stuk voorwerpen die ruim 700 jaren geleden in gebruik waren. 
Alleen door de natuurlijke aard van leer vinden we zelden leren voorwerpen terug. Ze zijn namelijk behoorlijk gevoelig voor ontbinding.

Veelbelovend dus. Wij er naartoe.

Toegegeven, de collectie bevat prachtige stukken. Jammer dat de tentoonstelling zo sterk teleurstelde. De expositie gaf de indruk dat een verveelde ambtenaar de stukken gewoon in een zaaltje had neergezet. Zomaar. De tentoonstelling kreeg geen ziel mee.

En toch zou er veel meer kunnen zijn. Wie gebruikte wat? Was er een verschil tussen het gebruik van leren voorwerpen bij het armere gedeelte van het volk en de elite? Waar kwamen de huiden vandaan? Hoe looiden onze voorouders? Wat was het proces om van een dierenhuid tot een schoen te komen? Hoe zit het met het gebruik van symmetrische en asymmetrische leesten?

Ik had na de rondgang meer vragen dan ervoor. Het had een boeiend verhaal kunnen zijn, dat nu een kans heeft gemist.